ที่ผ่านมาเด็กๆรู้จักแต่มันทอดในถุงที่มาในรูปของขนมกรุ๊บกรอบ
ครั้งนี้เด็กน้อยจากโรงเรียนบนดอยสูง ผู้เชี่ยวชาญการเกษตรปลูกพืชให้คนกิน (ถึงกับอึ้ง) เมื่อได้เรียนรู้เส้นทางการเป็นมันถุง ทั้งการเปรียบเทียบราคา ความคุ้มค่า(การเสียเปรียบ) คุณค่าทางอาหาร เทียบกับมันฝรั่งทอดทำเอง ที่เด็กๆได้ลงมือทำตั้งแต่ขั้นตอนแรกจนขั้นตอนสุดท้าย และกินอย่างเอร็ดอร่อย มันหัวเดียวทอดได้จานใหญ่
“หนูจะไปลองทอดมันอารัว(มันฝรั่งดอย) กินเองที่บ้าน” เด็กน้อยบอกหน้าตาตื่นเต้น
งานนี้คุณครูผู้ร่วมทำกิจกรรมฐานเรียนรู้เท่าทันขนมกรุ๊บกรอบโปเตโต้รัน กระซิบบอกฉันว่า
“มันอร่อยหวานกว่ามันฝรั่งทอดในถุงจริงๆ ผมอยากพาเด็กทำขายเพิ่มรายได้สหกรณ์ให้เด็ก มันฝรั่งเยอะแยะ ปลูกเองก็ได้”
ความมั่นคงทางด้านอาหาร คงไม่ใช่แค่การเข้าถึงอาหารพอเพียง ปลอดภัยเพื่อบริโภคเท่านั้น. ต้องมาพร้อมกับกระบวนการเรียนรู้เพื่อการเท่าทัน เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันที่ต่อต้านอิทธิพลทุนนิยม รักษาไว้ซึ้งความหลากหลายทางชีวภาพ และภูมิปัญญา
